Certifying the Loss
the symptom 07
“Ταυτοποιώντας την απώλεια”
Επιμέλεια: Νίκη Παπασπύρου- Κώστας Χριστόπουλος
Παλαιό Νοσοκομείο Άμφισσας (Υπολοχαγού Γάτου 12 & Αθανασίου Δημητρά, Άμφισσα) και Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών
Διάρκεια έκθεσης: 9 – 23 Οκτωβρίου, 2016
H έννοια της απώλειας αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στη διαδικασία συγκρότησής της ταυτότητας. Ο στόχος της έκθεσης είναι μέσα από την πολυμορφία και ποικιλομορφία της τέχνης να διερευνηθούν οι μετασχηματισμοί της ταυτότητας, αλλά και οι εκφράσεις της απώλειάς της. Η έκθεση Ταυτοποιώντας την απώλεια είναι ένας ανολοκλήρωτος κατάλογος μιας σειράς προσπαθειών διαφύλαξης σημείων και ιχνών, τόπων και προσώπων από τη λήθη· μια ατελής σειρά καταφάσεων στην επιλεκτικότητα της μνήμης· μια μη πλήρης παράθεση έργων σύγχρονης τέχνης που αντιστέκονται στη φθορά και αντιμετωπίζουν την αστάθεια επισημαίνοντάς την· έργων τέχνης, τέλος, που διαβλέπουν τη συγκρότηση της ταυτότητας μέσα από την ίδια την απώλεια.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:
Ιάνθη Αγγελίογλου, Χρύσα Βαλσαμάκη, Χρήστος Βενέτης, Λυδία Δαμπασίνα, Αναστασία Δούκα, Δημήτρης Εφέογλου, Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος, Γιάννης Θεοδωρόπουλος, Αλέξανδρος Κακλαμάνος, Σοφία Κανάκη, Δημήτρης Κατσούδας, Μαρία Λοϊζίδου, Δέσποινα Μεϊμάρογλου, Γιάννης Μιχαηλίδης, Βίκυ Μπέτσου, Φωτεινή Παπαχατζή, Φώτης Ραφτόπουλος, Κύριλλος Σαρρής, Σοφία Σιμάκη, Εύα Στεφανή, Νίκος Τρανός, Πάνος Χαραλάμπους, Γιώργος Χαρβαλιάς, Γιώργος Χατζημιχάλης, Ζωή Χούντα
Log in
Eγκατάσταση, τεμαχισμένο κυπαρίσσι, μεταβλητές διαστάσεις.
2010
Η «υλομορφική μετάπλαση των αντικειμένων», όρος του καλλιτέχνη, χαρακτηρίζει την εικαστική πρακτική του Θ. Ζ. Η αρχική μορφή του έργου παρουσιάστηκε στην έκθεση Log In στην Γκαλερί Έλικα στην Αθήνα το 2011. Οι μακροχρόνιες θεωρητικές και εικαστικές έρευνες του καλλιτέχνη οδηγούν στην «μετά – χρήση» όρο που επιλέγει ο ίδιος εικαστικός και που σημαίνει την εκ νέου χρήση του αρχικού έργου, για να παρουσιάσει ένα καινούριο, επαναθέτοντας με αυτό τον τρόπο σε διάλογο τις έννοιες και τα ζητήματα που φέρει το αρχικό έργο. Το έργο έχει ως πρώτη ύλη τον κορμό ενός κυπαρισσιού από την περιοχή Καλαμίτσι στην Καρδαμύλη Μεσσηνίας. Το δέντρο είχε ξεραθεί από μια ασθένεια των κωνοφόρων και ήταν απειλή για το οικοσύστημα της περιοχής. Για το λόγο αυτό το δέντρο κόπηκε με εντολή του ιδιοκτήτη του τοπικού δασυλλίου του γνωστού Βρετανού διανοούμενου, συγγραφέα και περιηγητή Patrick Leigh Fermor. Το έργο Log In αποτελεί μια νέα μετάπλαση για το αντικείμενο. Τα τμήματα του τεμαχισμένου κορμού ξανασυνδέονται μηχανικά μεταξύ τους. Όπως μαρτυρά και ο τίτλος του έργου η σύνδεση ως έννοια και πράξη ορίζει την δομή του. Το ζήτημα της φυσικής φθοράς τίθεται στον θεατή, καθώς ο άλλοτε ζωντανός κορμός κείτεται μηχανικά συναρμολογημένος στο έδαφος. Η νέα μορφή είναι ο τρόπος να «ξαναγνωρίσουμε» το αντικείμενο και κατ’ επέκταση το έργο και τον κόσμο. Η νέα αφήγηση δίνει τη δυνατότητα στο έργο να παραμένει ανοικτό πεδίο ερμηνειών σε μια αέναη διαδικασία.
