The Right to Breathe

Undercurrent , Brooklyn, NYC, USA

Curated by Sozita Goudouna

Greece in USA launches the second iteration of its program for the internationalization of Greek Culture in the USA. The group exhibition The Right to Breathetakes as a starting point the “shortness of breath” derived from the experience of political pressure, social injustice, and economic austerity, exploring its connection with poetics, live art, and embodied politics. The concerns driving the “I Can’t Breathe” debates around race, discrimination, and violence have been left unconfronted for far too long. At the same time, the countless social injustices, and the politics of disposability that the COVID-19 pandemic lays bare expose the delusions of a post-racial society, as well as the deprivation of the universal right to breathe (see Achille Mbembe). The topic of breathability that the exhibition identifies and aims to historicize also provides an insight into the ongoing revaluation of criminal justice reform.

Το δικαίωμα στην αναπνοή

Επιμέλεια: Σωζίτα Γκουντούνα

Η ομαδική έκθεση “The right to breathe” έχει ως σημείο αναφοράς τη σύγχρονη αίσθηση συμπίεσης του αναπνευστικού συστήματος και τη «δυσκολία αναπνοής» όπως αυτή προκύπτει από την πολιτική καταπίεση, τις κοινωνικές αδικίες, και την οικονομική λιτότητα, καθώς διερευνά τους συσχετισμούς αυτού του φαινομένου με τον ποιητικό λόγο, την τέχνη και τις πολιτικές διαχείρισης του σώματος. Τα προβλήματα που εγείρουν τη συζήτηση του “I can’t breathe,’’ σε σχέση με τα φυλετικά ζητήματα, των διακρίσεων και της βίας, έχουν μείνει για πολύ καιρό αναπάντητα. Ταυτόχρονα, οι αμέτρητες κοινωνικές αδικίες και η ευαλωτότητα του ανθρώπου που ανέδειξε η πανδημία, αποκαλύπτει τις αυταπάτες μιας μετά – φυλετικής κοινωνίας, καθώς και τη στέρηση του καθολικού δικαιώματος στην αναπνοή (Achille Mbembe). Το θέμα που πραγματεύεται η έκθεση, παρέχει επίσης μία διεισδυτική προσέγγιση στη συνεχή επανεξέταση της μεταρρύθμισης της ποινικής δικαιοσύνης. Η ομαδική έκθεση The Right to Breathe έχει ως σημείο αναφοράς τη σύγχρονη αίσθηση συμπίεσης του αναπνευστικού συστήματος και τη «δυσκολία αναπνοής» όπως αυτή προκύπτει από την πολιτική καταπίεση, τις κοινωνικές αδικίες, και την οικονομική λιτότητα, καθώς διερευνά τους συσχετισμούς αυτού του φαινομένου με τον ποιητικό λόγο, την τέχνη και τις πολιτικές διαχείρισης του σώματος. Τα προβλήματα που εγείρουν τη συζήτηση του “I Can’t Breathe,’’ σε σχέση με τα φυλετικά ζητήματα, των διακρίσεων και της βίας, έχουν μείνει για πολύ καιρό αναπάντητα. Ταυτόχρονα, οι αμέτρητες κοινωνικές αδικίες, και η ευαλωτότητα του ανθρώπου που ανέδειξε η πανδημία, αποκαλύπτει τις αυταπάτες μιας μετά-φυλετικής κοινωνίας, καθώς και τη στέρηση του καθολικού δικαιώματος στην αναπνοή (Achille Mbembe). Το θέμα που πραγματεύεται η έκθεση, παρέχει επίσης μία διεισδυτική προσέγγιση στη συνεχή επανεξέταση της μεταρρύθμισης της ποινικής δικαιοσύνης.